Kao i kada se pominje Beograd, tako isto i kada se pominje nekadašnja Srpska Atina, ne mogu da ne budu pomenute i kafane i restorani. Čini se, nekako da su restorani Novi Sad i te kako značajni za razvoj i istoriju grada, prosto zato što su i ranije, a i danas neki od njih zaista prava obeležja i simboli grada na obalama Dunava.
Tim pre što je vojvođanska kuhinja jedna od najbogatijih na području naše zemlje, a u neku ruku predstavlja i mešavinu ukusa, odnosno različitih kulinarskih tradicija.
Tokom minulih vekova su stanovnici Srpske Atine posećivali, istina malobrojne ugostiteljske objekte. Zapravo su restorani Novi Sad u novije vreme počeli da se razvijaju tek nakon završetka Drugog svetskog rata. Naravno ne u tolikoj meri kao što je to poslednjih decenija slučaj, ali se slobodno može uzeti otvaranje „ Radničkog doma “ pred doček nove 1945. godine kao vrlo značajan trenutak za istoriju ugostiteljstva u Novom Sadu.
Prvi restorani Novi Sad
Nakon završetka nemačke okupacije i Drugog svetskog rata, mnogi stanovnici Novog Sada, ali i drugih delova naše zemlje prosto su prirodno imali želju i da se razonode.
U tome je konkretno Novosađanima sigurno pomogao trenutak otvaranja nekadašnje „ Radničke komore “, a tada „ Radničkog doma “, koji je otvoren na samom kraju 1944. godine. Odmah nakon što je otvoren, organizovana je i igranka, što je kasnije postalo tradicija. S obzirom na to da se otvaranje organizovala u 15 časova po lokalnom vremenu, to je bilo pravilo da u 15:30 h svake nedelje bude organizovana igranka u tadašnjem „ Radničkom domu “.
Ne može se reći da su u to vreme postojali restorani Novi Sad kakve ih danas poznajemo, ali se mora pomenuti da je u današnjoj zgradi Radija Novi Sad postojao trgovački dom pod nazivom „ Lojd “, u kome je bila organizovana svake subote uveče igranka i to u 20 časova.
Za istoriju Srpske Atine je vrlo značajna i odluka vlasti u posleratnom periodu, a kojom su gostionice, odnosno hoteli, ali i narodne kuhinje bile obavezne da svake srede i svakog petka pripremaju jela bez mesa. U to vreme nisu postojali restorani Novi Sad kao današnji, ali jesu postojale kafane, koje su svojim gostima nudila ne samo gastronomske specijalitete i to uglavnom one koji su karakteristični za vojvođansku kuhinju, nego i prenoćište.
Jedan od zanimljivih restorana u Novom Sadu u periodu po završetku Drugog svetskog rata bio je i „ Gradski restoran “, koji se nalazio na čuvenom kupalištu Štrand na Dunavu u Novom Sadu. Prema svedočenjima brojnih hroničara, tu su nastupali džez orkestri, ali se to stanovnicima Srpske Atine baš i nije naročito dopalo, a restoran je radio u periodu od 1946. do 1964. godine.
Vremenom su restorani Novi Sad menjali i nazive i vlasnike. Neki su bili poznatiji, neki manje poznati, a neki su i do danas ostali očuvani u sećanju Novosađana. Jedan od njih sasvim sigurno je i restoran, odnosno kafana „ Maroš “, koja je bila u vlasništvu Mihajla Maroša i nalazila se na uglu ulica Braće Ribnikar i Futoške. Bila je poznata po odličnim gastronomskih specijalitetima, ali i po tome što su u njoj obično boravili vozači fijakera.
Pored toga što je Nestor Gabrić, inače poznat po sjajnom izvođenju narodnih i starogradskih pesama koje su puštane na Radiju Novi Sad tu nastupao od 1952. godine, čuveni vojvođanski violinista Janika Balaž je svoje prve nastupe imao upravo u tom restoranu.
Tokom nacionalizacije dolazi do oduzimanja i ove kafane, a ona kasnije postaje kafana „ Jadran “, mada stariji Novosađani i oni koji su imali sreću da čuju priču o ovom restoranu u Novom Sadu još uvek kada pominju to mesto, navode da je njegov naziv bio „ Kod Maroša “.
Ipak, istorija građevine na uglu Futoške i ulice Braće Ribnikar nije nimalo svetla, uzevši u obzir da se stambeno – poslovna zgrada na tom mestu nalazi od 2004. godine.
Današnji restorani u Novom Sadu
Možda zato što se radi o gradu manje površine nego što je prestonica Srbije, tek ako posećujete Srpsku Atinu, može vam se učiniti da su brojniji restorani Novi Sad nego oni koji se nalaze u Beogradu. Da li je to tako ili ne, zapravo uopšte nije bitno, ali jeste važno napomenuti da se novosadski restorani zaista mogu izdvojiti po kvalitetu i fantastičnoj ponudi.
Ne samo da su dostupni restorani, na čijem meniju se nalaze specijaliteti nacionalne kuhinje, odnosno primarno čuveni vojvođanski specijaliteti, nego ima i onih koji svojim gostima mogu da ponude specijalitete recimo italijanske kuhinje, ali i mediteranske i azijske, kao i mnogih drugih kuhinja širom sveta. Neki od njih imaju letnju baštu, a neki ne, ali su gotovo svi restorani Novi Sad odlično pozicionirani i trude se neprekidno da svoju ponudu maksimalno obogate, kako bi ispunili očekivanja svojih gostiju u potpunosti.
Оставите одговор