Nacionalni park Lovćen

Lovćen nije samo planina, Lovćen je sveto mesto koje svaki Crnogorac ili njihov gost doživljava kao da je svetinja. Nešto slično kao što je Olimp starim grcima ili gora Ararat Jermenima – svetinja. Mesto obavijeno istorijom, na kome se nalazi stara prijestonica Cetinje a u kojoj je i danas sedište predsednika države.

A photo posted by Evgenia Egorova (@zhenjanord) on Jul 10, 2015 at 6:22am PDT

Na vrhu Lovćena nalazi se mauzolej u kom je sahranjen najveći crnogorski vladar i književnik, Petar II Petrović Njegoš. Na Lovćenu se nalazi i živopisno planinsko selo Njeguši u kojem se nalaze kuće u kojima su rođeni Petar II Petrović Njegoš i kralj Nikola I Petrović.
Njegošev mauzolej je najmonumentalniji spomenik na Lovćenu, podignut je na Jezerskom vrhu, mestu koje Njegoš još za života izabrao za večni počinak.
Padine Lovćena uzdižu se iznad drevnog primorskog grada Kotora kao stameni štit nad predivnim bokeljskim zalivima.

A photo posted by @milyapple on Jun 25, 2015 at 8:44am PDT

Posebna atrakcija je stari put koji vodi od Kotora do sela Njeguši, čuvene lovćenske serpentine, a koji predstavlja svojevrsni arhitektonski relikt.

Vrh planine je poseban doživljaj kao i penjane nebrojenim stepenicama ka Njegoševom mauzoleju, terase, vidikovci… Legenda kaže da je crnogorski kralj ndmudrio turskog sultana tražeći slobodu i nezavisnost za Crnu Goru. Tada je sultanu objasnio da je Crna Gora sva teritorija koja se obuhvata pogledom sa vrha Lovćena… Sultan, misleći da se sa vrha tog brda pogledom ne može obuhvatiti velika teritorija, dao je obećanje crnogorskom kralju a tek kasnije je shvatio kako ga je ovaj nadmudrio…
Ovom pričom se na slikovit način mogu dočarati vidici pogledi koji se pružaju sa ovog mesta… Kažu da se u vedra jutra sa Lovćena vidi Italija.

A photo posted by Raduga (@radugaanastasia) on Jul 14, 2015 at 3:18pm PDT

O Lovćenskim vidicima najlepše je pisao Kurt Hasert, njemacki geograf:
„Cijela Crna Gora ležala je pred nama kao na nekoj reljefnoj karti. Ovdje se sunce igralo lako pokretnim talasima Boke, tamo se svjetlucala površina Skadarskog jezera, a na horizontu se gubio plavi Jadran. U divljoj raskoši uzdizale su se albanske Alpe i obalna planina Rumija. Oko je lutalo po beskrajnim nizovima lanaca i dolina, dok su u pozadini snijegom preliveni šiljci Durmitora i Komova slali posljednje pozdrave. Sa zelene ravnice uzdizala se Podgorica. Teško sam mogao da se rastanem od moćne slike.“
Bernard Šo je, kada je odavde ugledao Katunsku nahiju, nazvao Kamenim morem.

Lovćen obiluje brojnim etnografskim motivima i elementima narodnog graditeljstva. Autentične su stare kuće i seoska guvna, kao i kolibe u katunima – letnjim stočarskim naseobinama.

A photo posted by allonsvoirailleurs.be (@allonsvoirailleurs.be) on Jun 26, 2015 at 1:41pm PDT

Lovćen predstavlja granicu dve razlicite klime: mediteranske i kontinentalne što je naročito uticalo na razvoj raznovrsnih bioloških sistema.
Nacionalni park obuhvata centralni i najviši deo lovćenskog masiva, površine 6.220 hektara a Nacionalnim parkom proglašen je 1952. godine.

Autor: Miroslav Bronzić